Welke defecten kunnen optreden bij de oppervlaktebehandeling van aluminiumprofielen?

Er zijn drie gangbare oppervlaktebehandelingsmethoden voor aluminium profielen: anodiseren, elektroforetisch coaten en poederspuiten, waarbij anodiseren voornamelijk wordt gebruikt voor de oppervlaktebehandeling van industriële profielen, en elektroforetisch coaten en poederspuiten voornamelijk voor de oppervlaktebehandeling van bouwprofielen en decoratieve profielen. Deze drie oppervlaktebehandelingsmethoden hebben hun eigen voordelen, maar de belangrijkste functie is het voorkomen van oppervlaktecorrosie van het profiel en het verbeteren van de schoonheid. Zijn er ook nadelen aan deze oppervlaktebehandelingen? Ongeacht welke behandeling ook gebreken heeft, het voorkomen van deze gebreken is een vraag die we moeten bespreken.

1. De oxidefilm mengt gemakkelijk onzuiverheden, wat resulteert in een gele kleur. Vooral bij natuurlijke oxidatie is de gele kleur van de oxidatiefilm duidelijk zichtbaar. 2. Tijdens het oxidatieproces, als materialen elkaar raken, zal de kleur van de oxidefilm ongelijkmatig zijn, wat resulteert in een regenboogkleurige film. 3. Als de profielbinding tijdens het oxidatieproces niet goed is, kan een val in het oxidatiebad kortsluiting veroorzaken. 4. De elektrolyttemperatuur is te hoog of de elektrolyttijd is te lang, wat resulteert in een wit poeder op het oppervlak van de oxidefilm. 5. Bij zuurcorrosie, als de concentratie zwavelzuur niet goed wordt gecontroleerd, zal dit de corrosieweerstand van de oxidefilm beïnvloeden. 6. Oxidatiefilm en verbranding, zwart, wit en andere problemen.

Elektroforetische coating stelt zeer strenge procesvereisten. Indien een of meerdere stappen niet volgens het proces worden uitgevoerd, zullen er diverse defecten op het oppervlak van het aluminium profiel ontstaan. 1. Wanneer het aluminium profiel in de tank is ondergedompeld of wanneer het circulatiesysteem met lucht is verbonden, kan een slechte anode-afscherming leiden tot luchtbellen op het oppervlak van de verflaag. 2. Slechte geleidbaarheid: een volledig gesloten anodische oxidelaag zal geen verflaag veroorzaken. 3. Onvoldoende filmdikte: een film die opnieuw oplost, slecht wasproces, hoge pH-waarde, verfvervuiling, onvoldoende bakken en drogen, en overmatige alkalicorrosie zullen de kleur van de verflaag donker en glansloos maken. 4. Spanning, tanktemperatuur, oplosmiddel in de tank, bindingsafstand, poolverhouding, poolafstand, stroomdichtheid en circulatiesnelheid in de tank zijn onjuist en kunnen een ongelijkmatige dikte van de elektroforetische verflaag veroorzaken. 5. Veroudering van de verf: een te hoge pH-waarde, vervuiling in de tank en een te laag vastestofgehalte zullen leiden tot een "sinaasappelhuid" op het oppervlak van de verflaag.

Poederspuiten: 1. Perslucht is onrein en vermengd met olie of water veroorzaakt krimpgaten op het materiaaloppervlak. 2. De kwaliteit van de grondstoffen is niet goed. Vermengd met stof of andere onzuiverheden verschijnen er deeltjes op het oppervlak van de spuit. 3. De samenstelling van de grondstoffen beïnvloedt de oppervlaktehardheid, treksterkte en corrosiebestendigheid van aluminium profielen, maar kan ook leiden tot een gele, poederloze en andere ongunstige oppervlaktekleur van aluminium profielen. De meeste van de bovengenoemde defecten worden veroorzaakt door onjuiste handmatige bediening en kunnen grotendeels worden voorkomen door de processpecificaties strikt te volgen.